اثرگذاری قرآن بر فرهنگ جاهلی

پیش از هر چیز باید دو واژهی «زبان» و «فرهنگ» را بررسی کنیم. زبان، وسیلهای برای ابراز باطن و اندیشهی مکنون آدمی([1]) و نوعی ظهور معناست.([2]) زبان، دستگاهی است قانونمند و قابل تعریف در چهارچوب دستور زبانی که برای هر جملهی دستوری، تلفظ و معنای مناسب، تعیین میکند.([3])

زبان یکی از ابزارهای گفتوگو است. بهرهگیری از زبان، تشبیهات، تمثیلات و... شرط اول برای رساندن پیام به مردم است. زبان، کار دستگاهی را انجام میدهد که مأمور انتقال مطالب از یک جا به جای دیگر است و خود در محموله دخالتی ندارد.
فرهنگ یک کلمهی فارسی است و در عربی به معنای «الثقافه» آمده است و بیش از 250 تعریف برای آن آوردهاند.([4]) میتوان گفت: «مجموعهی آداب و رسوم و علوم و معارف یک قوم» را فرهنگ آن قوم مینامند.([5])