خداوند متعال در آیات 17 تا 33 سوره قلم میفرماید:
انَّا بَلَوْنا هُمْ کَما بَلَوْنا اصْحابَ الْجَنَّةِ اذْ اقْسَمُوا لَیَصْرِ مُنَّهَا مُصْبِحِینَ وَلَا یَسْتَثْنُونَ* فَطَافَ عَلَیْها طائِفٌ مِنْ رَّبِّکَ وَ هُمْ نَآئِمُون فَأَصْبَحَتْ کَالصَّرِیِم* فَتَنَادَوْا مُصْبِحِینَ* انِ اغْدُوا عَلَی حَرْثِکُمْ إنْ کُنْتُمْ صَارِمِینَ* فَانْطَلَقُوا وَ هُمْ یَتَخفَتُونَ* أَنْ لَایَدْخُلَنَّها الیَومَ عَلَیْکُمْ مِسْکِینٌ* وَ غَدَوْا عَلَی حَرْدٍ قدِرِینَ* فَلَمَّا رَأوهَا قالُوا إِنَّا لَضالُّونَ بَلْنَحْنُ مَحْرُومُونَ* قَالَ اوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّکُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ قَالُوا سُبْحنَ رَبِّنا إِنَّا کُنَّا ظَالِمِینَ* فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَی بَعْضٍ یَتَلَوَمُونَ قَالُوا یا وَیْلَنا إنّا کُنَّا طاغینَ* عَسَی رَبُّنا أَنْ یُبْدِلَنَا خَیْرَاً مِّنْها انَّا إلِی رَبِّنا راغِبُونَ* کَذلِکَ العَذابُ وَ لَعَذابُ الْاخِرَةِ أَکْبَرُ لَوْ کانُوا یَعْمَلُونَ
ما آنها را آزمودیم، همان گونه که «صاحبان باغ» را آزمایش کردیم، هنگامی که سوگند یاد کردند که میوههای باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچینند. و هیچ از آن استثنا نکنند؛ امّا عذابی فراگیر (شب هنگام) بر (تمام) باغ آنها فرود آمد در حالی که همه در خواب بودند، و آن باغ سرسبز همچون شب
مثالهای زیبای قرآن، ج2، ص: 324
سیاه و ظلمانی شد! صبحگاهان یکدیگر را صدا زدند، که به سوی کشتزار و باغ خود حرکت کنید اگر قصد چیدن میوهها را دارید! آنها حرکت کردند در حالی که آهسته باهم میگفتند: «مواظب باشید امروز حتّی یک فقیر وارد بر شما نشود!» (آری) آنها صبحگاهان تصمیم داشتند که با قدرت از مستمندان جلوگیری کنند.
هنگامی که (وارد باغ شدند و) آن را دیدند گفتند: «حقّاً ما گمراهیم!» (آری، همه چیز از دست ما رفته) «بلکه ما محرومیم!» یکی از آنها که از همه عاقلتر بود گفت:
«آیا به شما نگفتم چرا تسبیح خدا نمیگویید؟!» گفتند: «منزّه است پروردگار ما، مسلّماً ما ظالم بودیم!» سپس رو به یکدیگر کرده به ملامت هم پرداختند* (و فریاد شان بلند شد) گفتند: «وای بر ما که طغیانگر بودیم!»* «امیدواریم پروردگارمان (ما را ببخشد و) بهتر از آن به جای آن به ما بدهد، چرا که ما به او علاقهمندیم!» این گونه است عذاب (خداوند در دنیا)، و عذاب آخرت از آن هم بزرگتر است اگر میدانستند!خداوند متعال در آیات 17 تا 33 سوره قلم میفرماید:
انَّا بَلَوْنا هُمْ کَما بَلَوْنا اصْحابَ الْجَنَّةِ اذْ اقْسَمُوا لَیَصْرِ مُنَّهَا مُصْبِحِینَ وَلَا یَسْتَثْنُونَ* فَطَافَ عَلَیْها طائِفٌ مِنْ رَّبِّکَ وَ هُمْ نَآئِمُون فَأَصْبَحَتْ کَالصَّرِیِم* فَتَنَادَوْا مُصْبِحِینَ* انِ اغْدُوا عَلَی حَرْثِکُمْ إنْ کُنْتُمْ صَارِمِینَ* فَانْطَلَقُوا وَ هُمْ یَتَخفَتُونَ* أَنْ لَایَدْخُلَنَّها الیَومَ عَلَیْکُمْ مِسْکِینٌ* وَ غَدَوْا عَلَی حَرْدٍ قدِرِینَ* فَلَمَّا رَأوهَا قالُوا إِنَّا لَضالُّونَ بَلْنَحْنُ مَحْرُومُونَ* قَالَ اوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّکُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ قَالُوا سُبْحنَ رَبِّنا إِنَّا کُنَّا ظَالِمِینَ* فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَی بَعْضٍ یَتَلَوَمُونَ قَالُوا یا وَیْلَنا إنّا کُنَّا طاغینَ* عَسَی رَبُّنا أَنْ یُبْدِلَنَا خَیْرَاً مِّنْها انَّا إلِی رَبِّنا راغِبُونَ* کَذلِکَ العَذابُ وَ لَعَذابُ الْاخِرَةِ أَکْبَرُ لَوْ کانُوا یَعْمَلُونَ
ما آنها را آزمودیم، همان گونه که «صاحبان باغ» را آزمایش کردیم، هنگامی که سوگند یاد کردند که میوههای باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچینند. و هیچ از آن استثنا نکنند؛ امّا عذابی فراگیر (شب هنگام) بر (تمام) باغ آنها فرود آمد در حالی که همه در خواب بودند، و آن باغ سرسبز همچون شب
مثالهای زیبای قرآن، ج2، ص: 324
سیاه و ظلمانی شد! صبحگاهان یکدیگر را صدا زدند، که به سوی کشتزار و باغ خود حرکت کنید اگر قصد چیدن میوهها را دارید! آنها حرکت کردند در حالی که آهسته باهم میگفتند: «مواظب باشید امروز حتّی یک فقیر وارد بر شما نشود!» (آری) آنها صبحگاهان تصمیم داشتند که با قدرت از مستمندان جلوگیری کنند.
هنگامی که (وارد باغ شدند و) آن را دیدند گفتند: «حقّاً ما گمراهیم!» (آری، همه چیز از دست ما رفته) «بلکه ما محرومیم!» یکی از آنها که از همه عاقلتر بود گفت:
«آیا به شما نگفتم چرا تسبیح خدا نمیگویید؟!» گفتند: «منزّه است پروردگار ما، مسلّماً ما ظالم بودیم!» سپس رو به یکدیگر کرده به ملامت هم پرداختند* (و فریاد شان بلند شد) گفتند: «وای بر ما که طغیانگر بودیم!»* «امیدواریم پروردگارمان (ما را ببخشد و) بهتر از آن به جای آن به ما بدهد، چرا که ما به او علاقهمندیم!» این گونه است عذاب (خداوند در دنیا)، و عذاب آخرت از آن هم بزرگتر است اگر میدانستند!
خداوند متعال در آیات 17 تا 33 سوره قلم میفرماید:
انَّا بَلَوْنا هُمْ کَما بَلَوْنا اصْحابَ الْجَنَّةِ اذْ اقْسَمُوا لَیَصْرِ مُنَّهَا مُصْبِحِینَ وَلَا یَسْتَثْنُونَ* فَطَافَ عَلَیْها طائِفٌ مِنْ رَّبِّکَ وَ هُمْ نَآئِمُون فَأَصْبَحَتْ کَالصَّرِیِم* فَتَنَادَوْا مُصْبِحِینَ* انِ اغْدُوا عَلَی حَرْثِکُمْ إنْ کُنْتُمْ صَارِمِینَ* فَانْطَلَقُوا وَ هُمْ یَتَخفَتُونَ* أَنْ لَایَدْخُلَنَّها الیَومَ عَلَیْکُمْ مِسْکِینٌ* وَ غَدَوْا عَلَی حَرْدٍ قدِرِینَ* فَلَمَّا رَأوهَا قالُوا إِنَّا لَضالُّونَ بَلْنَحْنُ مَحْرُومُونَ* قَالَ اوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّکُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ قَالُوا سُبْحنَ رَبِّنا إِنَّا کُنَّا ظَالِمِینَ* فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَی بَعْضٍ یَتَلَوَمُونَ قَالُوا یا وَیْلَنا إنّا کُنَّا طاغینَ* عَسَی رَبُّنا أَنْ یُبْدِلَنَا خَیْرَاً مِّنْها انَّا إلِی رَبِّنا راغِبُونَ* کَذلِکَ العَذابُ وَ لَعَذابُ الْاخِرَةِ أَکْبَرُ لَوْ کانُوا یَعْمَلُونَ
ما آنها را آزمودیم، همان گونه که «صاحبان باغ» را آزمایش کردیم، هنگامی که سوگند یاد کردند که میوههای باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچینند. و هیچ از آن استثنا نکنند؛ امّا عذابی فراگیر (شب هنگام) بر (تمام) باغ آنها فرود آمد در حالی که همه در خواب بودند، و آن باغ سرسبز همچون شب
مثالهای زیبای قرآن، ج2، ص: 324
سیاه و ظلمانی شد! صبحگاهان یکدیگر را صدا زدند، که به سوی کشتزار و باغ خود حرکت کنید اگر قصد چیدن میوهها را دارید! آنها حرکت کردند در حالی که آهسته باهم میگفتند: «مواظب باشید امروز حتّی یک فقیر وارد بر شما نشود!» (آری) آنها صبحگاهان تصمیم داشتند که با قدرت از مستمندان جلوگیری کنند.
هنگامی که (وارد باغ شدند و) آن را دیدند گفتند: «حقّاً ما گمراهیم!» (آری، همه چیز از دست ما رفته) «بلکه ما محرومیم!» یکی از آنها که از همه عاقلتر بود گفت:
«آیا به شما نگفتم چرا تسبیح خدا نمیگویید؟!» گفتند: «منزّه است پروردگار ما، مسلّماً ما ظالم بودیم!» سپس رو به یکدیگر کرده به ملامت هم پرداختند* (و فریاد شان بلند شد) گفتند: «وای بر ما که طغیانگر بودیم!»* «امیدواریم پروردگارمان (ما را ببخشد و) بهتر از آن به جای آن به ما بدهد، چرا که ما به او علاقهمندیم!» این گونه است عذاب (خداوند در دنیا)، و عذاب آخرت از آن هم بزرگتر است اگر میدانستند!