قرآن کتاب هدایت و برنامه زندگی انسان است که اصول صحیح زیستن را برای بشر به ارمغان آورده است. قرآن «تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْء»
است؛ یعنی بیانگر همه چیز برای بشر میباشد. از جمله موارد مهمی که در
قرآن آمده شناخت دشمنان انسان، این مخلوق برتر و برگزیده الهی است. بخش
قابل توجهی از آیات قرآن به مسئله دشمن شناسی اختصاص دارد و این نشان از
اهمیت این مقوله مهم دارد؛ زیرا به تعبیر آیات نورانی قرآن برخی از این
دشمنان از ابتدای خلقت انسان به همراه او بودهاند و تا آخر هم او را رها
نخواهند کرد. تا جایی که بزرگترین دشمن انسان یعنی شیطان رانده شده به
دشمنی با انسان قسم میخورد: «قالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ
أَجْمَعِین»؛ به عزّتت سوگند، همه آنان را گمراه خواهم کرد.
بنابر این، دشمن شناسی بسیار مهم است و باید همه انسانها، انواع دشمنان خویش را بشناسند تا بهره بهتری از زندگی خویش برگیرند.
1. شیطان: برخی از دشمنان انسان دشمن ایمان هستند. و به ایمان و اعتقادات
انسان ضربه میزنند. یکی از آنها که بزرگترین و قویترین نیز میباشد،
شیطان است. قرآن کریم به صراحت شیطان را دشمن بشر میداند: «إِنَّ
الشَّیْطانَ لَکُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا»؛ البتّه شیطان دشمن شما است، پس او را دشمن بدانید.
در جای دیگری او را جزو دشمنان آشکار و بزرگ میداند که همواره با انسان
سر دشمنی داشته است: «إِنَّ الشَّیْطانَ کانَ لِلْإِنْسانِ عَدُوًّا
مُبِینا»؛ همیشه شیطان دشمن آشکارى براى انسان بوده است.
۲. مشرکان: مشرکان نیز دشمنان دیگری هستند که از دشمنترین مردم نسبت به
مؤمنان معرفی شدهاند: «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَداوَةً لِلَّذِینَ
آمَنُوا.... وَ الَّذِینَ أَشْرَکُوا»؛ به طور مسلم ... و مشرکان را دشمنترین مردم نسبت به مؤمنان خواهى یافت.
مشرکان نیز دارای خصوصیاتی هستند که در قرآن به آنها اشاره شده است. ویژگیهایی از قبیل انسانهای جاهل و گمراه، بیمنطق و هوچیگر، منحرف،
و... البته در این گروه یهود به جهت عناد و دشمنی خاص نسبت به مؤمنان چنین
معرفی شده است: «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَداوَةً لِلَّذِینَ
آمَنُوا الْیَهُود»؛ به طور مسلّم، دشمنترین مردم نسبت به مؤمنان را، یهود و مشرکان خواهى یافت.
از نگاه قرآن یهودیان نیز ویژگیهای خاصی دارند؛ آنها طغیانگر، تکذیب کننده و قاتلان انبیا، جنگ افروز، شبهه افکن، و... معرفی شدهاند. برخی از شیوههای کلی مبارزه دشمنان از منظر قرآن
ذکر همه شیوههایی که قرآن کریم اشاره نموده است در ظرفیت این نوشته نیست، به ناچار به بخشی از آن اشاره مینماییم.
الف. ایجاد تردید و حیرانی: تردید و ایجاد سرگشتگی برای انسان از جمله
ابزارهای مهم دشمنان است که از این طریق زمینه پذیرش انحرافات برای انسان
میشود. تردید در مؤمنان عمدتاً با وسوسه شروع میشود. وسوسه میتواند
مؤمنان را نسبت به باورهای خود سست نموده و راه را برای تردید و حیران شدن
فراهم نماید و کسی که به این درجه از باور برسد، نمیتواند مطیع اوامر الهی
باشد. بنابر این، به سوی انحراف از حق کشیده خواهد شد. قرآن در سوره ناس
میفرماید «مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ* الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی
صُدُورِ النَّاس»؛ از شر وسواس خناس که در سینههاى انسانها وسوسه مىکند.
ب. ایجاد اختلاف بین مؤمنان: اختلاف و تفرقه نیز از دیگر ابزارهای دشمنان
است. این ابزار که بسیار کارآمد نیز میباشد، باعث شکستن صفوف مستحکم
مؤمنان شده و دشمنان نیز از آن برای انحراف مؤمنین استفاده میکنند. قرآن
درباره چگونگی ایجاد اختلاف انداختن شیطان، این دشمن قسم خورده انسان،
میفرماید: «إِنَّما یُرِیدُ الشَّیْطانُ أَنْ یُوقِعَ بَیْنَکُمُ
الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِی الْخَمْرِ وَ الْمَیْسِرِ وَ یَصُدَّکُمْ
عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاة»؛[41]
شیطان مىخواهد در میان شما به وسیله شراب و قمار عداوت ایجاد کند، و شما
را از ذکر خدا و از نماز باز دارد. و یا درباره تفرقه افکنی کفار
میفرماید: «إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِی الْأَرْضِ وَ جَعَلَ أَهْلَها
شِیَعا»؛[42] فرعون در زمین برترىجویى کرد و اهل آنرا به گروههاى مختلفى تقسیم نمود.
ج. جنگ روانی: از دیگر شیوهای کلی دشمنان جنگ روانی است. در قرآن موارد
مختلفی را میتوان یافت که دشمنان با هدف ضربه زدن به جامعه اسلامی از آن
استفاده میکنند. مواردی از قبیل تحقیر مؤمنان و بزرگنمایی مخالفان،
توجیه، شایعه، تضعیف باورهای دینی، اظهارات دروغین و یا ریاکارانه،
وعدههای دروغین، فریب و.. از جمله آنها میباشد. هدف دشمنان از چنین
رفتارهایی القای یأس و ناامیدی در مردم و روی برگرداندن از اولیاء الله و
دستورات الهی است. به عنوان مثال میتوان به شگرد فریب اشاره کرد که
معمولاً با کذب و دروغ همراه است. قرآن درباره منافقان که دشمن مهم مؤمنان
هستند، میفرماید: «إِذا جاءَکَ الْمُنافِقُونَ قالُوا نَشْهَدُ إِنَّکَ
لَرَسُولُ اللَّهِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ إِنَّکَ لَرَسُولُهُ وَ اللَّهُ
یَشْهَدُ إِنَّ الْمُنافِقِینَ لَکاذِبُون»؛
هنگامى که منافقان نزد تو آیند مىگویند: ما شهادت مىدهیم که به یقین
تو رسول خدایى! خداوند مىداند که تو رسول او هستى، ولى خداوند شهادت
مىدهد که منافقان دروغگو هستند. و یا در باره شیطان هشدار میدهد که او
دروغ میگوید تا بتواند مؤمنان را فریب دهد و به انحراف بکشاند. قرآن در
این باره میفرماید: «یَعِدُهُمْ وَ یُمَنِّیهِمْ وَ ما یَعِدُهُمُ
الشَّیْطانُ إِلاَّ غُرُورا»؛ شیطان به آنها وعدهها (ى دروغین) مىدهد و به آرزوها، سرگرم مىسازد در حالىکه جز فریب و نیرنگ، به آنها وعده نمىدهد.
سلام
با مطلبی تحت عنوان"چرا در لواط،اعدام و در زنا،شلاق ؟"به روزم.
اگه با تبادل لینک موافقید اطلاع بدید.
تشکر
مشگلی ندارد