از آیات (نسأ، 163)، (انعام، 84) و آیات مورد بحث که نام و قصه حضرت ایوبغ در آنها بیان شده است، استفاده میشود، آن حضرت، سالهای طولانی به رنجها و مریضیهایی سخت گرفتار و امتحان شد، به گونهای که از سوی دشمنان، مورد سرزنش و از سوی شیطان مورد وسوسه و رنج شدید قرار گرفت؛ اما این پیامبر بزرگ خدا، چه در سختیها و چه در راحتیها، هرگز از بندگی خدا و شکرگزاری به درگاه الهی، دست نکشید. وی پس از سرفرازی از این همه آزمایشها، درخواست بهبودی از خداوند میکند و خداوند دعایش را اجابت فرموده و برای بهبودی و سلامت کامل او در حالی که سخت مریض بود میفرماید:
"ارْکُضْ بِرِجْلِکَ هَـَذَا مُغْتَسَلُ بَارِدٌ وَ شَرَابٌ # وَ وَهَبْنَا لَهُوَّ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَهً مِّنَّا وَ ذِکْرَیَ لاِوْلِی الاْ لْبَابِ ؛(ص،42و43) (به او گفتیم) که پای خود را بر زمین بکوب، این چشمه آبی خنک برای شست و شو و نوشیدن است و خانوادهاش را به او بخشیدیم و همانند آنها را با آنها قرار دادیم، تا رحمتی از سوی ما و تذکری برای صاحبان فکر باشد." مفسّران درباره آن چشمه میگویند: دارای یک نوع آب معدنی بوده که هم برای نوشیدن گوارا بوده و هم اثرهای شفابخش برای بیماریها داشته است؛ به هر حال، لطف و رحمت الهی در برابر صبر، شکیبایی و شکرگزاری حضرت ایوب(ع) شامل او شد.
"مغتسل"، به معنای آبی است که با آن شست و شو میکنند و توصیف آن آب به خنک بودن، شاید به تأثیر مخصوص شست و شو با آب سرد، برای بهبود و سلامت تن اشاره باشد، و نیز اشاره لطیفی است بر این که خوبی آب، شست و شو در آن است که از نظر پاکی و نظافت هم چون آب نوشیدنی باشد و شاید به همین علت است که در دستورهای اسلامی آمده است: "قبل از آن که با آبی غسل کنید، جرعهای از آن بنوشید."(ر.ک: تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج 19، ص 293 - 297، دار الکتب الاسلامیه ، تفسیر المیزان، علامه طباطبایی؛ ج 17، ص 332، بنیاد علمی و فرهنگی علامه؛ .)
چهارشنبه 24 تیر 1394 ساعت 00:36